ÖZGÜRLÜK ŞİİRLERİ

Birgün, Sevdiklerinden ayrı olmak zorunda kalabilir insan Ama çok iyi öğrendiği birşey de vardır , bir gün diyenler hiç kaybetmezler. Aklından çıkmayan biri nasıl uzaklarda olabilirse , inandıkları da bir o kadar yakınındadır. Yanıbaşında dolaşan hayaller olmasa , Umut olmasa. Hayaller kurmak ve onlarla yaşamayı öğrenmek... Eğer umut edersen bütün kalbinle umut edersen , sımsıkı kucaklamışsan , davanın yolunu bulmuşsan , yüzünün her köşesini ezberlemişsen , Sevdiklerini hayalinde canlandırabilir, sımsıkı tutunduğun umutlarına yaslanabilir, hatta seslerini duyabilirsin. Bu inançla ayakta kalmayı becerirsen , ayrılanların , ayrı düşenlerin hayalleri ile yetinmesini öğrendiğini kucaklarsın. Ve o hayalleri ile yaşayanlar bir gün demekten ve umutlarına kavuşacaklarını asla kaybetmeden yaşarlar. Birgün...

Duruyorum, Zatende durmaya geldim Yetişkin insanların oynadığı türden başka bir saklambaç oynuyoruz. Evet , oyundan da keyif alacak kadar duruyorum. Yalnız bunda bulmaca yok. Kimse bizi bulamıyor , bulmamalıda. İstemiyoruz da zaten bulunmayı. Ondan duruyoruz yıldızların yoldaşlığında Parlak gökyüzü altında Kaybolmak derken , İlk defa kalabalığın içinde Birbirimizde seçiyoruz kaybolmayı. Duruyorum, Sakince , heyecandan ölürcesine kuruyan boğazımla. Yaslıyorum başımı , Bakıyorum o da içten , onunda gıcık yapmış Boğazı. İşte o an ben diyorum ona, “Sobe. “