-
Duruyorum,

Zatende durmaya geldim
Yetişkin insanların oynadığı türden başka bir saklambaç oynuyoruz.
Evet , oyundan da keyif alacak kadar duruyorum.

Yalnız bunda bulmaca yok.
Kimse bizi bulamıyor , bulmamalıda.
İstemiyoruz da zaten bulunmayı.

Ondan duruyoruz yıldızların yoldaşlığında
Parlak gökyüzü altında
Kaybolmak derken ,
İlk defa kalabalığın içinde
Birbirimizde seçiyoruz kaybolmayı.

Duruyorum,
Sakince , heyecandan ölürcesine kuruyan boğazımla.
Yaslıyorum başımı ,
Bakıyorum o da içten , onunda gıcık yapmış Boğazı.

İşte o an ben diyorum ona,
“Sobe. “

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

-
Birgün, Sevdiklerinden ayrı olmak zorunda kalabilir insan Ama çok iyi öğrendiği birşey de vardır , bir gün diyenler hiç kaybetmezler. Aklından çıkmayan biri nasıl uzaklarda olabilirse , inandıkları da bir o kadar yakınındadır. Yanıbaşında dolaşan hayaller olmasa , Umut olmasa. Hayaller kurmak ve onlarla yaşamayı öğrenmek... Eğer umut edersen bütün kalbinle umut edersen , sımsıkı kucaklamışsan , davanın yolunu bulmuşsan , yüzünün her köşesini ezberlemişsen , Sevdiklerini hayalinde canlandırabilir, sımsıkı tutunduğun umutlarına yaslanabilir, hatta seslerini duyabilirsin. Bu inançla ayakta kalmayı becerirsen , ayrılanların , ayrı düşenlerin hayalleri ile yetinmesini öğrendiğini kucaklarsın. Ve o hayalleri ile yaşayanlar bir gün demekten ve umutlarına kavuşacaklarını asla kaybetmeden yaşarlar. Birgün...
Devamı